Fraile (1997) proposatzen duena hurrengoa da: kirola
hezigarria izan dadin, lehiakortasuna ez dugu erabili behar; honek ez du umeak
heziko. Honek ez du esan nahi lehiaketari uko egiten behar diogula, baina heziketa-balioak
aprobetxatuz, bai lehiaketa era desberdinean fokuratzea. Egile honek oinarrizko
hainbat printzipio proposatzen
ditu kirolaren irakaskuntza
arakasta izateko eskolan:
- Bere helburu eta jomugak Heziketa Fisisikoarekin batera joan behar dira.
- Parte-hartzaileen erabilgarritasun motorrera moldatu behar izango da.
- Planteatutako jarduerek ikaslearen autonomiari lagunduko diote.
- Nahitaezko mugimendu ahalmenaren hobekuntza bilatuko du.
- Espezializazioa saihestu behar da.
- Lankidetza eta parte-hartzea bultzatu behar da, lehiaketaren eta emaitza-bilaketaren gainetik.
- Kiroletako heziketa-prozesuan parte hartzen duten gizarte-eragile guztien inplikazioa bilatzea.
Sarrera honetan hitz egin dugu jarrerari buruz; bada, honen barruan balio-transmisioa
kontuan hartu behar dugu. Hortaz, iradokizun praktiko batzuk egingo ditut hauen
garapenerako:
- Ikasleen arteko bizikidetasunaren hobekuntza eragiten duten jakabide guztiak goraipatuko ditugu.
- Gatazkak agertzen direnean, ikasleen teknikak erabiliko dira arasoa konpontzeko, non elkarrizketa protagonista izan behar da.
- Jarduera lehiakorrek proposatzen direnean, ikasteko teknika bezala erabiliko ditugu. Gainera gutxietsi egingo dugu irabasteko desioa, honen gainetik jartzeko jokoaren bitartez lortzen dugun ikasketa.
- Klasean giro ona sortzea, non lekua izango dituzte egiteko guztiak.
- Irakaslea izan behar da bere ikasleen eredua.
·
No hay comentarios:
Publicar un comentario